Meenuliyampara (മീനുളിയാംപാറ)
...തൊടുപുഴ -വണ്ണപ്പുറം
..മുള്ളരിങ്ങാട് -പട്ടയകുടി ...അങ്ങനെ പോകുന്നു യാത്ര..ആദ്യം കയറ്റം കയറി വണ്ടി
മടുക്കും...പിന്നെ കാല്‍നട കയറ്റം...ഒരു കൂമ്പന്‍ പാറ.. മുകളില്‍ എത്തുമ്പോഴേക്കും
കയ്യില്‍ കരുതിയ ഒരുകുപ്പി വെള്ളം ഒറ്റവലിക്ക് തീരും....അതിനുമുകളില്‍
ഒരു വിസ്മയമായി ഏതു വേനലിലും വാടാതെ കരിയാതെ കുളിര്‍മയേകുന്ന ഒരു വനം..കൂറ്റന്‍
മരങ്ങള്‍... വള്ളിപടര്‍പ്പുകള്‍ കൊടിയ ചൂടിലും കാടിനുള്ളില്‍ എ സി കാലാവസ്ഥ.. .മരങ്ങള്‍
മണ്ണ് സംരക്ഷിക്കുന്നത് എങ്ങനെ എന്ന് മനസിലാക്കാന്‍ ഇതിലും നല്ല ഉദാഹരണം ഇല്ല....പശ്ചിമഘട്ട
മലനിരകള്‍ പടവുകള്‍ പോലെ മാനത്തേക്ക് ഉയര്‍ന്നു അകന്നു അകന്നു ഉയര്‍ന്നു പോകുന്നു....മലയിടുക്കുകല്‍ക്കിടയിലൂടെ
പെരിയാര്‍ കിലോമീറ്ററുകളോളം ഒരു നേര്‍ത്ത അരുവി പോലെ ഒഴുകുന്നു....മുട്ടുകാലു
കൂട്ടിയിടിക്കുന്ന അത്ര ഉയരം...കിഴുക്കാംതൂക്കായ താഴ്വാര ദ്രിശ്യം .....സാഹസപ്രിയര്‍ക്കു
അഗാധത ആസ്വദിക്കാന്‍ പ്രകൃതിതന്നെ ഒരുക്കിയ ബാല്‍ക്കണികള്‍...വേനല്‍ക്കാലത്ത്
ചുവന്ന സന്ധ്യകള്‍ കുന്നുകളെ കുംകുമം അണിയിക്കുന്നത്‌ കാണാന്‍ എന്ത് ഭംഗിയെന്നോ........
No comments:
Post a Comment